1. "Koło ze stolikiem"
Z założenia, taras znajdujący się na samym początku ogrodu, miał spełniac funkcję "reprezentacyjną", jako miejsce spotkań towarzyskich. Zależało mi, aby ten fragment ogrodu był estetyczny i funkcjonalny w aspekcie jego przeznaczenia. Musiało byc w miarę możliwości dużo miejsca, by swobodnie spędzac czas np. przy grilu,. Stąd też zrezygnowałem np. z rabat kwiatowych, za wyjątkiem jednej, przy samej ścianie odgraniczającej od pozostałej części posesji. Za to nieodzownym elementem musiało byc miejsce, gdzie te spotkania miałyby się odbywac. Wymyśliłem więc, by w centralnej części wybudowac "koło" o średnicy c.a. 2m z umocowanym na stałe stolikiem. Taka przestrzeń wystarczy by pomieścic krzesła ogrodowe dla 8 osób. Gdy ilośc uczestników przekracza tą liczbę, co się czasami zdarza np. przy okazji imprez rodzinnych, dostawia się na trawniku dodatkowe stoły i krzesła. Z pozoru wydaje się, że wykonanie "koła", z zabudową stolika jest przedsięwzięciem banalnie prostym. W rzczywistości i w tym przypadku trzeba przestrzegac pewnych zasad, jeśli "dzieło" ma miec odpowiednią trwałośc i estetykę. Uproszczony szkic wykonastwa poniżej.
Prace rozpoczęte zostały od wykopu pod fundament. Nie jest to przesada, bowiem płyta posadowiona bez fundamentu,/ lub gdy jest on za płytki/ , narażona jest na trudne do usunięcia uszkodzenia spowodowane przemarzaniem gruntu. W moim przypadku głębokośc wykopu wynosiła c.a. 0,8 m. Nie siliłem się na jakiś ekstra fundament. Wykorzystałem dysponowany gruz który warstwami był zalewany rzadką zaprawą cementowo-piaskową. Zostawiłem c.a. 20 cm miejsca na ostateczną wylewkę. Następną czynnością było osadzenie podstawy stolika, która miała formę betonowej rury, zdobionej na zewnątrz kolorowymi kamyczkami. Nie zapomniałem o wywierceniu w jej dolnej części otworu odprowadzającego wodę, która mogłaby się dostac przez otwór do posadowienia parasola w płycie stolika. Uczyniłem to ot tak na wszelki wypadek, by zamarznięta woda nie rozsadziła podstawy. Po wypozimowaniu podlewki, /zachowac niewielki spadek w kierunku na zewnątrz/ przyszła pora na obrzeża. Do ich wykonania użyłem dobrej jakości cegieł klinkierowych. I tu istotna uwaga. Aby spełnic warunek estetyki, cegły winne by skierowane promieniście do środka okręgu, i miec jednakową grubośc szczeliny, tak po obwodzie zewnętrznym jak i wewnętrznym. Ich ułożenie "na oko" z reguły nie spełnia w/w warunków. Problem ten rozwiązałem wykorzystując proste zależności matematyczne.
Zobrazuję to na przykładzie /na klawiaturze komputera nie ma symbolu matematycznego pi= 3,14 więc będę w to miejsce wstawiał literkę p/.
Założenia:
d- średnica wewnętrzna okręgu, przykładowo 200 cm.
l- przyjęta szczelina między cegłami na średnicy wewnętrznej, przykładowo 0,3 cm.
D-średnica zewnętrzna okręgu= d + 2 długości cegieł ; przykładowo 200+2x24= 248 cm
X-szczelina na obwodzie zewnętrznym, która należy wyliczyc
i -ilośc cegieł przy złożeniu , że ich szerokośc wynosi 6 cm
Obliczenia
a/ilośc cegieł i= obwód obramowania wewnętrznego:szerkośc cegły + l=/pxd/:6+0,3=/3,14x200/:6,3=99 szt.
b/obwód zewnętrzny z uwzględnieniem szczeliny X = pxD= 3,14x248=779 cm
c/ obwód zewnętrzny liczony po samej grubości cegieł,bez uwzględnienia szczeliny X=ix6cm=594
d/wielkośc spoiny X=różnica obwodów /b-c/ dzielona przez i= /779-594/:99 =1,6 cm.
e/sprawdzenie ix/6+X/ winno byc zbliżone do obwodu jak p.pkt.b 99x7,6=752 cm Wystąpiła niewielka różnica 779-752=2,7 cm teoretycznie spoinaX musi byc o 0,03 cm grubsza od wyliczonej.
Z pozoru wydaje się nieprawdopodobne,że przy stosunkowo wąskiej szczelinie wenętrznej 0,3 cm, wychodzi stosunkowo duża szczelina zewnętrzna 1,6, ale takie są prawa geometrii i matematyki.
Warto więc takie obliczenia przeprowadzic decydując się na taką formę obrzeża. Aby ułatwic sobie rozmieszczenie cegieł wykonałem szablony równe grubościom poszczególnych szczelin, pozostawiając kilka ostatnich sztuk, do ręcznego dopasowania.
Do wykonania lica wykorzystałem odpady z płyt marmurowych, które można tanio naby w każdym zakładzie kamieniarskim. Mogą sie one różnic grubością, co należy uwzględnic przed ich zabudową.
Nie należy zapomniec o niewielkim spadzie dla odprowadzenia wody z płyty. Do wypełnienia szczelin w obrzeżu i na płycie stosowałem zaprawę piaskowo-cementową, wzmocniną klejem do płytek.
Po zamontowaniu płyty stołu, całośc jest gotowa do użytku. Płytę stołu wraz z podstawą zakupiłem w zakładzie specjalizującym się w wyrobach bz betonu dla ogrodnictwa.
Mogę jedynie dodac, że pomimo upływu ponad 10 lat od wykonania powyższego, nie występują jakiekolwiek uszkodzenia, czego potwierdzeniem jest poniższa fotografia.
2 Zbiornik wody i fontanna
Postanowiłem ją odresteurowac dokładnie w tym samym miejscu wykorzystując będący w niezłym stanie fundament. Brałem pod uwagę fakt, że tego typu element urozmaici stosunkowo dużą przestrzeń i wpłynie korzystnie na estetykę i wygląd ogrodu.
W stosunku do pierwotnego rozwiązania wprowadziłem szereg zmian, co widac na poniższym szkicu.
Na istniejącym fundamencie wykonana została konstrukcja nośna zbiornika, z wykorzystaniem niektórych części które się ostały. Zbudowana została z cegieł i otynkowana. Fundament był posadowiony na poziomie 0 gruntu i pozostawienie wystającego zbiornika, kłóciłoby się z estetyką. Dlatego wokół wykonany został nasyp z gruzu i ziemi, na którym został założony skalniak. Wnętrze zbiornika zostało starannie uszczelnione, poprzez 3-krotne pokrycie warstwami specjalnego środka uszczelniającego. Jest to czynnośc b. istotna bowiem ewentualną nieszczelnośc trudno jest usunąc. Kolor masy uszczelniającej był czarny i taki stan nie mógł pozostac. Głownie w celach dekoracyjnych,wnętrze zbiornika zostało oblicowane polnymi głazami umocowanymi w warstwie gruzobetonu.
Wykończenie, które jest jedocześnie zwieńczeniem konstrukcji nośnej, zostało wykonane z kształtek klinkierowych, z zaokrągleniem z jednej strony. Sposób obliczenia i doboru kształtek, analogicznie jak przy "kole". Skalniak został obsadzony roślinami i krzewami takimi jak: rozchodniki,niskie jałowce,krzewami pięciorniaka,ligustru niskiego, kępami traw ozdobnych i.t.p. Posadziłem również wiele roślin cebulowych jak:hiacynty,czosnek ozdobny,krokusy, niskie tulipany, szafirki, co szczególnie wiosną daje efekt. W okresie letnim funkcjonuje fontanna, z podświetleniem lampą halogenową.
Przy doborze wymiarów zbiornika należy brac pod uwagę rozrzut strumieni wody z fontanny, który powinien byc mniejszy od jego średnicy. Efekt końcowy jak na fotografii.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz